Miejska Biblioteka Publiczna im. Teodora Heneczka w Piekarach Śląskich zaprasza do udziału w rodzinnym konkursie literacko-plastycznym pt. "Dobro wraca". Celem konkursu jest upowszechnienie wiedzy o życiu Ireny Gut-Opdyke – z zaszczytnego grona ok. 7 tys. Polaków odznaczonych tytułem Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata – która z narażeniem życia ratowała Żydów przed zagładą w trakcie II wojny światowej. Konkurs ma na celu także przybliżenie mieszkańcom Piekar Śląskich sylwetki, doświadczeń i wyborów życiowych jednej z przedwojennych mieszkanek ich "małej ojczyzny".
Konkurs adresowany jest do wszystkich zainteresowanych osób. Pracę konkursową można wykonać samodzielnie lub zespołowo w gronie rodziny lub przyjaciół. Nie obowiązują kategorie wiekowe. Każdy uczestnik (rodzina, grupa, osoba indywidualna) może złożyć w konkursie tylko jedną pracę.
Jak zdobyć główną nagrodę?
Zadanie konkursowe polega na wykonaniu projektu bajki w konwencji teatrzyku kamishibai, z motywem przewodnim szeroko pojmowanego czynienia dobra w stosunku do drugiego człowieka, inspirowanej życiem Ireny Gut-Opdyke.
Termin składania prac na konkurs upływa 31 sierpnia 2022. Pracę należy złożyć w siedzibie Miejskiej Biblioteki Publicznej przy ul. Kalwaryjskiej 62d w Piekarach Śląskich. Ogłoszenie wyników nastąpi do dnia 7 września 2022 na stronie internetowej biblioteki i w mediach społecznościowych.
Dla zwycięzców i osób wyróżnionych przewidziane są atrakcyjne nagrody w postaci kart podarunkowych do internetowych księgarni i sklepów z multimediami do wykorzystania na dowolne zakupy (I miejsce – 500 zł oraz drewniany teatrzyk kamishibai, II miejsce – 300 zł, III miejsce – 200 zł), upominki ufundowane przez Urząd Miasta w Piekarach Śląskich oraz pamiątkowe dyplomy.
Kim była Irena Gut-Opdyke?
Irena Gut urodziła się w Kozienicach 5 maja 1918 roku. Jako nastoletnia dziewczyna przybyła wraz ze swoimi rodzicami na Górny Śląsk do miejscowości Kozłowa Góra, która obecnie znajduje się w granicach Piekar Śląskich. Jej ojciec Jan Gut otrzymał tam posadę kierownika cegielni. W 1938 roku Irena Gut-Opdyke postanowiła zostać wolontariuszką Czerwonego Krzyża i wyjechała do szkoły pielęgniarskiej w Radomiu i tam właśnie zastał ją wybuch II wojny światowej. Jako ochotniczka rozpoczęła służbę w miejscowym szpitalu, udzielając pomocy medycznej rannym polskim żołnierzom. Wraz z grupą polskich oficerów i wolontariuszy Czerwonego Krzyża przedostała się do Kowna, gdzie dowiedziała się o agresji Związku Radzieckiego na Polskę.
Następnym przystankiem w jej życiorysie był Lwów, w którym doznała krzywdy ze strony radzieckich żołnierzy. Na szczęście przeżyła i trafiła do miejscowego szpitala, w którym po odzyskaniu zdrowia pracowała jako pomoc medyczna. Po przeszło roku udało jej się wrócić do ogarniętego wojną Radomia, gdzie trafiła do niemieckiej niewoli, a następnie do przymusowej pracy w fabryce amunicji. Po jakimś czasie dostała się do pracy w kuchni niemieckiego hotelu garnizonowego, w którym zainteresował się nią major SS Edward Rugemer, postanawiając wiosną 1942 r. zabrać ją ze sobą na wschód do Tarnopola w charakterze pomocy domowej.
Latem 1942 roku dowiedziała się o likwidacji getta żydowskiego w Tarnopolu. Podęła ryzykowną próbę ratowania Żydów od zagłady. Część z nich ukrywała w piwnicy domu niemieckiego majora, a część w leśnej kryjówce, do której dostarczała żywność i lekarstwa. Jedna z Żydówek urodziła w piwnicy syna, a gdy sprawa wyszła na jaw, major Rugemer obiecał zachować wszystko w tajemnicy przed swoimi zwierzchnikami w zamian za służbę Ireny w jego domu. Irena Gut postąpiła zgodnie ze swoim sumieniem ratując życie trzynaściorgu Żydów, którzy dotrwali do końca wojny w bezpiecznym schronieniu.
Źródło: Miejska Biblioteka Publiczna
